بررسی میزان تاثیر دانش مدیران از روانشناسی نوجوانی بر رشد شخصیت دانش آموزان دبیرستان های پسرانه شهر کرمان

این پژوهش به منظور "بررسی میزان تاثیر دانش مدیران از روانشناسی نوجوانی رذشد شخصیت دانش آموزان دبیرستان های پسرانه شهر کرمان" انجام گردیده است. جامعه آماری این پژوهش 1- کلیه مدیران و معاونین دبیرستان های پسرانه شهر کرمان که حد اقل 3 سال در آن دبیرستان در این سمت، خدمت کرده باشند، می باشند. که تعداد آن ها 66 نفر بود و تمام آن ها انتخاب شدند پرسشنامه بین 66 نفر توزیع شد که 64 پرسشنامه تکمیل و در اختیار محقق قرار گرفت. 2- کلیه دانش آموزان سال سوم دبیرستان پسرانه می باشد که تعداد آن ها 1892 نفر است که بر اساس فرمول ککراین 319 نفر از آن ها که در دبیرستان های همان مدیران به مدت حد اقل 3 سال مشغول به تحصیل بوده اند.انتخاب شدند. با توجه به موضوع، روش علی-مقایسه ای برای تبیین تاثیر متغیر مستقل بر متغیر وابسته انتخاب شده است. برای جمع آوری داده ها از دو پرسشنامه استفاده گردید یک پرسشنامه محقق ساخته است که برای سنجش آگاهی مدیران از روانشناختی نوجوانی بکار رفت و شامل 55 سوال می باشند. پرسشنامه دوم برگزیده از پرسشنامه شخصیتیکالیفرنیا (cpi) می باشد که برای سنجش میزان رشد شخصیت دانش آموزان به کار رفت و شامل 78 سئوال می باشد.ضریب روایی پرسشنامه ها به ترتیب 925/0 و 903/0 و ضرایب پایایی آن ها به ترتیب 84/0 و 94/0 برآورد گردید. در تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از جدول های فراوانی و نمودارهای ستونی، توصیفی از وضعیت شاخص های دموگرافیک و فرضیات تحقیق ارائه شده است. جهت بررسی فرضیه های تحقیق و ارتباط آن ها با شاخص های دموگرافیک از آزمون t و آزمون من-ویتنی همراه با نمودار جعبه ای برای مقایسه دو نمونه مستقل، آزمون anova (تحلیل واریانس یک طرفه) همراه با نمودار جعبه ای برای مقایسه چند نمونه مستقل. یافته های پژوهش مبین آن است دانش مدیران از روانشناسی نوجوانی بر رشد شخصیت دانش آموزان دبیرستان های پسرانه کل شهر کرمان تاثیر دارد. دانش مدیران از رشد روانی و رشد اجتماعی نوجوانی بر رشد شخصیت دانش آموزان دبیرستان های پسرانه شهر کرمان تاثیر دارد. دانش مدیران از رشد روانشناختی و رشد اخلاقی و رشد هویت نوجوانی بر رشد شخصیت دانش آموزان دبیرستان های پسرانه شهر کرمان تاثیر ندارد. انتخاب مدیران آموزشی آگاه به روانشناسی نوجوانی در دبیرستان ها، گنجاندن برنامه های فوق برنامه بر اساس نیازهای نوجوانان برای ارتقای رشد (روانی، اجتماعی، اخلاقی، هویت) ، برگزاری کلاس های آموزش ضمن خدمت در رابطه با شناخت ویژگی های نوجوانان، تغییر برنامه ریزی ملی و متمرکز به سوی برنامه ریزی مشارکتی و محلی، برگزیدن مدیران آموزشی از میان رشته های علوم تربیتی وروانشناسی، ارزیابی کردن میزان رشد شخصیت نواجوانان در دبیرستان ها علاوه بر ارزیابی پیشرفت تحصیلی، از جمله پیشنهادات این پژوهش می باشد.